Fluisterconcert ‘Durch den Nebel’
Concert in het kader van Cultura Nova, i.s.m. SCHUNCK* en de gemeente Heerlen.
Programma
Michael Reudenbach – Trio/Studie voor piano, viool en cello (2007)
Tristan Murail – Feuilles à travers les cloches (1998)
Toshio Hosakawa – Memory (1996)
Wolfgang Rihm – Déploration (1973)
Daniel Hilligsmann – Durch den Nebel (première)
Musicians
Chantal Bohets (piano), Angélique van Duurling (fluit), Leo van Tol (klarinet), Paul Pankert (viool), Jos Kamp (cello), Jan van den Boomen (slagwerk).
Toelichting
In dit programma, speciaal samengesteld voor Cultura Nova, begeeft Ensemble88 zich ‘fluisterend’ op pad in het fascinerende gebied tussen klank en stilte. De Japanse componist Toshio Hosa kawa verwoordt het zo: ‘Muziek is de plaats waar noten en stilte elkaar ontmoeten’. Hosakawa (1955) ziet in het compositie proces een relatie met de principes van het Zen Boeddhisme en zijn symbolische interpretatie van de natuur.
De Franse componist Tristan Murail (1947) is een van de leidende figuren van de zogenoemde ‘Spectrale muziek’ of ‘Spectralisme’. In deze stroming onderzoeken componisten alle mogelijke schake rin gen van klankkleur en harmonie. Over Feuilles à travers les Cloches zegt hij: ‘Men verbeeldt zich een landelijke scène, gebladerte, verre klokken. In de resonantie van de klokken horen we het fluisteren van de bladeren die zich voortbewegen in de wind. Er is storm in aantocht…’
De Duitse componist Wolfgang Rihm (1952) zet in zijn Déploration uit 1973 als dynamische aanduiding: durchgehend ppp! Dat betekent zoveel als: voordurend h éél zacht. Er zit in deze compositie iets van een eeuwige beweging, van muziek die zich, eenmaal in gang gezet, op eigen kracht kan blijven voortbewegen.
Durch den Nebel van de jonge Belgische componist Daniel Hilligs man is een opdrachtwerk van Ensemble88. Ook Hilligsman balan ceert in deze driedelige compositie tussen stilte en geluid, getuige boventitels als Feel the smalest vibration en Silence and Sound. De Akense componist Michael Reudenbach (1956) gebruikt in Trio uit 2007 uitdrukkingen als Schattenklänge, undeutliche Tonbildung en durchschimmerende Tonhöhen om de musici te begeleiden door het schemergebied van de klinkende stilte.