Flow my Tears

Oude en nieuwe muziek naar het bekende lied van John Dowland.
DIT CONCERT GAAT DOOR!

Salle Académique de l’Université de Liège
Place du Vingt Août 7, Luik

Programma:
Paul Pankert (*1965)                          Pavane (blokfluit & live-electronics)
John Dowland  (1553 – 1626):           Flow, my tears (sopraan en klavecimbel)
Girolamo Frescobaldi (1583 – 1643): Il secondo libro di Toccate: Toccata Prima (klavecimbel)

Paul Pankert                                       Toccata (klavecimbel & live-elektronica)
Jacob van Eyck (1590 – 1657):          Pavane lachrymae (blokfluit)
Hans Kockelmans (*1956)                  Flow, my tears  (sopraan & elektronica)

Musici:
Els Crommen, sopraan
Claire Lecoq, klavecimbel
Tomma Wessel, blokfluit
Hans Kockelmans, Univox
Paul Pankert, elektronica
Centre Henri Pousseur, Gilles Doneux, live electronics

Het programma Flow, my tears is gebouwd rond het gelijknamige lied van John Dowland (1533– 1626), een lied dat door de eeuwen heen zeer populair is geweest en door diverse andere componisten is gebruikt als inspiratie voor nieuwe werken. Ook nu groeit er weer een nieuwe loot aan deze stam. De Limburgse componist Hans Kockelmans heeft een werk voor spreekstem en elektronica geschreven, dat zijn première heeft gekregen in Festival Vocallis. De componist zelf bespeelt in deze reeks uitvoeringen de Univox, een historisch instrument uit de beginjaren van de elektronische muziek. In zekere zin houdt hij zich dus bezig met de historische uitvoeringspraktijk van de hedendaagse muziek. De verzorging van de elektronica is in handen van het Centre Henri Pousseur uit Luik.

Het programma laat 17e eeuwse muziek horen naast muziek van nu. Visueel wordt daaraan een equivalent gekoppeld in de vorm van fotografische dubbelportretten van de hand van de Luikse kunstenares Sophie Langohr. Zij plaatst foto’s van 17e eeuwse apostelenbeelden uit de parochiekerk van Eupen naast hedendaagse portretten.

Centraal staat in het concert het lied Flow, my Tears van John Dowland en de première van de gelijknamige compositie van de Limburgse componist Hans Kockelmans. Het programma wordt gecompleteerd door de Pavane Lacryme voor blokfluit van Jacob van Eyck en de Toccata Prima voor klavecimbel van Girolamo Frescobaldi evenals hun hedendaagse pendanten met live-elektronica van de hand van Paul Pankert.

De musici van Ensemble88 en het Eupense KL-EX (Klangexperimente) willen met dit project een lans breken voor hedendaagse muziek en samen met Centre Henri Pousseur uit Luik en Musica Impulscentrum voor Muziek uit Pelt (B) een breed en gevarieerd publiek aanspreken.

Musica heeft daartoe een participatief project ontwikkeld waarbij de luisteraar zelf op zoek gaat naar zijn geluid van tranen. Tranen van geluk, van ontroering, (liefdes)verdriet, blijdschap, pijn….
In een intieme babbelbox kan iedereen geluiden van tranen achterlaten, maar er zal ook muzikaal materiaal liggen om ieders gevoelens te verklanken. Er is een muzikant/kunstenaar aanwezig om inspiratie te bieden.
Al die verzamelde klanken en geluiden vormen voor Kunstenaar Pak Yan Lau het uitgangspunt voor een klankinstallatie die verschillende plaatsen zal aandoen en uiteindelijk op de abdijsite van Herkenrode (bij Hasselt, B) feestelijk zal worden gepresenteerd onder de naam “Sound of Tears”. De concertbezoeker wordt uitgenodigd mee te bouwen aan deze reizende klankinstallatie.

Salle Académique: http://midiliege.be/informations/

https://www.festivalvocallis.nl/flow-my-tears/

1 + 1

Cultura Nova 2021

We hoeven niet per se een heel voetbalstadion te vullen, we hoeven geen field lab op te zetten en we zijn geen songfestival. Eigenlijk zijn we best tevreden met een handvol bezoekers bij onze concerten. Als het er plotseling honderden zijn vragen we ons af of we misschien iets verkeerd gedaan hebben….
Dus toen Festival Cultura Nova ons vroeg of we iets kleinschaligs konden brengen dat zelfs in tijden van grote restricties overeind kan blijven, was het voor ons duidelijk als 1 plus 1: we gaan een aantal solowerken brengen die uiteraard zeer de moeite van het beluisteren waard zijn en die zelfs in een minimale setting goed tot hun recht komen. Voilà  ons programma met solowerken voor viool, klarinet, piano of slagwerk. Enkele werken met live elektronica, dus het wordt een afwisselend geheel. Dan hebben we eindelijk ook de kans het werk dat Branka Popovic schreef voor Festval Musica Sacra te herhalen, want dat hadden we haar beloofd. En omdat we nog meer in te halen hebben beschouwen we dit ook maar als ons Nieuwjaarsconcert 2021 en ons Vriendenconcert. Dan gaan we er toch nog iets gezelligs van maken. We verdelen u als publiek over twee ruimtes en spelen alles twee maal zodat ook Jaap van Dissel en Hugo de Jonge tevreden zullen zijn. Verdere details volgen.

Programma:
1 + 1

Concert A:
Gergely Vajda            Lightshadow-trembling voor klarinet
Branka Popovic         One / Jedan voor viool & live-elektronica
Paul Pankert              connected III  voor klarinet & live-elektronica

Concert B:
Steve Reich               Clapping Music  voor slagwerk
Christian Wolff         Exercise 27 – Peace March voor snare drum
Thomas Larcher       Smart Dust  voor piano
Philip Glass              1 + 1 for 1 Player & Amplified Table Top voor tafel

musici:

Johan Naus, klarinet
Paul Pankert, viool
Jan van den Boomen, slagwerk
Wouter Bergenhuizen, piano
Gregor Pankert: live-electronics

Dit concert wordt mede mogelijk gemaakt door het Prins Bernhard Cultuurfonds Limburg  

De letste Schiech

29 augustus / Cube gebouw (Designmuseum in aanbouw), Museumplein 2, Kerkrade/ 20.00 uur  18 oktober/  De Domijnen, Herenhof 2, 6162 EB Geleen / 15.00 uur (gratis toegang)    13 december/  Schloss Rheydt, Schlossstrasse 508, D-41238 Mönchengladbach
11.30 uur  

30 januari/  Gemeenschapscentrum Tentakel, Kneuterweg 2, B-3520 Zonhoven (gratis toegang)De mijnsluiting heeft in onze regio veel teweeggebracht. Duizenden arbeidsplaatsen gingen verloren. In het concert in het Cube – Design Museum en de tentoonstelling ‘De Letste Schiech’ trekt Ensemble88 in het kader van het Jaar van de Mijnen de lijn door naar vandaag de dag. Want ook anno 2015 staan veel mensen vanwege de economische crisis op straat.De Letste Schiech’ gaat tijdens Cultura Nova in première. Na Heerlen toert het ensemble langs verschillende voormalige mijnlocaties in Nederlands- en Belgisch- Limburg en het Duitse Rheinland. De centrale compositie tijdens dit concert is het ‘Workers Union’ van Louis Andriessen uit 1939. Deze spectaculaire en maatschappijkritische compositie wordt aangevuld met nieuw werk van componisten uit de Euregio: Hans Leenders (nl), Timo Ruttkamp (du) en Paula Defresne (be). De composities zijn gebaseerd op gedichten van de uit Kerkrade afkomstige schrijver, dichter en hoogleraar Wiel Kusters, die tijdens het concert ook voordraagt uit eigen werk. Daarnaast heeft Ensemble88 amateurfotografen uitgedaagd om een eigentijdse beeldende vertaling te maken van het thema ‘De Letste Schiech’. Een selectie uit de inzendingen ziet u als decor tijdens de concerten en in een fototentoonstelling in Werkplaats K in Kerkrade.

Een coproductie van Stichting Cultura Nova i.h.k.v. Jaar van de Mijnen (M2015).

Concert: zaterdag 29 augustus, 20.00 uur. Cube gebouw (Designmuseum in aanbouw), Museumplein 2, Kerkrade / €15
Tentoonstelling: zondag 30 augustus en zondag 6 september, 11.00-17.00 uur, Werkplaats K, Elbereveldstraat 105, Kerkrade / gratis

Programma
Paula Defresne – Zolang je ademt (première)
Timo Ruttkamp È’  Flugasche  (première)
Hans Leenders –  Miners  (première)
Wiel Kusters – voordracht uit eigen werk
Louis Andriessen È’ Workers Union (1975)

Toelichting   Na het lezen van het gedicht Carbone notate van Wiel Kusters, in 1979 geschreven ter nagedachtenis van zijn vader, grootvader en andere mijnwerkers, raakte de Belgische componiste Paula Defresne (1970) gefascineerd door het fenomeen adem. Tegelijkertijd realiseerde ze zich dat de winning van steenkool, die meer dan 3000 jaar geleden in China werd ontdekt, voor onze voorouders welvaart betekende. En dat nu nog steeds technologische ontwikkelingen ons de mogelijkheid geven ons verder te ontplooien.
Defresne, opgeleid aan het Luiks conservatorium door onder anderen Frederic Rzewsky, heeft een voorliefde voor kleine muzikale vormen en verfijnde timbres. Over Zolang je ademt schrijft ze: ‘Ik stel me voor dat de piano zich transformeert tot een diepe put of een elektronisch omhulsel, waaruit de musici allerlei soorten klanken en kleuren halen: kostbare stenen, de ene nog fascinerender dan de andere. Terwijl de stem, de stem van de mensheid, geleidelijk aan verstikt raakt…
De Duitse componist Timo Ruttkamp (Hagen, 1980) studeerde compositie van instrumentale en elektronische muziek in Keulen en Parijs bij onder anderen York Höller en Frédéric Durieux. Hij was laureaat van belangrijke internationale compositiewedstrijden, waaronder de Toru Takemitsu Composition Award, en kreeg het gerenommeerde Bern Alois Zimmermann Stipendium van de stad Keulen. Zijn composities worden door internationale orkesten, solisten en ensemble uitgevoerd.
Timo Ruttkamp wenst zijn composities niet te voorzien van een toelichting, omdat die volgens hem te veel afleiden van de muziek zelf.

Hans Leenders werd in 1965, het jaar van de mijnsluiting, geboren in de Vroedvrouwenschool in Heerlen. Zijn opa’s en enkele ooms hebben in de mijnen gewerkt. Deze opdrachtcompositie was dan ook een speciaal project voor hem, dat hij omschrijft als een ‘sentimental journey naar zijn eigen roots’. Zijn compositie is gebaseerd op het gedicht Miners, dat Wilfred Owen (1893-1918) als eerbetoon schreef aan de 155 slachtoffers van de mijnramp in Halmend (GB) in 1918.

Workers Union van Louis Andriessen (1939) is een spectaculair werk, waarmee de componist op onconventionele en geëngageerde wijze uiting geeft aan zijn politieke overtuiging. De compositie is geschreven voor ‘elke willekeurige combinatie van luid klinkende instrumenten’. Andriessen, die in de jaren zeventig van de vorige eeuw diverse politieke werken componeerde, zegt er zelf ook: ‘Dit stuk is een combinatie van individuele vrijheid en strenge discipline; het ritme is exact, de toonhoogte slechts bij benadering vastgelegd. Het is zeer complex om uit te voeren in ensembleverband, net als de organisatie en uitvoering van politieke acties.’

Jubileumconcerten E88 30

Jubileumconcert Ensemble 88 dertig jaar

9 december / Parkstad Limburg Theater Heerlen
13 december / Muziekgieterij Maastricht

M.m.v. Ralph van Raat (piano)
I.s.m. Coma (Contemporaine Muziek voor Amateurs) Maastricht
M.m.v. Koninklijke Harmonie Heerlen

Programma:
Baudouin De Jaer – Orchestre pour un jour
Rutger Muller – Cripticism for voice, violin, clarinet, flute and electronics   (world premiere) *
Pauze
George Crumb – Music for a summer evening

Musici:
Ralph van Raat (piano, gastsolist).
Els Crommen (sopraan),
Anne Davids (fluit),
Paula Defresne (klarinet),
Paul Pankert (viool),
Wouter Bergenhuizen (piano),
Jan van den Boomen en Ramon Lormans (slagwerk).

Het jubileumconcert van Ensemble 88 begint met een verrassende presentatie onder leiding van Baudouin De Jaer. De Belgische componist/pedagoog heeft een groep Limburgse amateurmuzikanten rondom zich verzameld met wie hij op één dag een orkest vormt, repeteert en concerteert. En ook het publiek krijgt een rol in dit ‘orchestre pour un jour’.   Speciaal voor dit concert gaf Ensemble 88 een compositieopdracht aan de Nederlandse componist Rutger Muller. Zijn elektroakoestische muziek gaat op zoek naar dwarsverbanden tussen Westerse en niet-Westerse klassieke muziek, al dan niet vermengd met elementen van ambient-techno. Pièce de résistance van het concert is een onbetwist meesterwerk uit de hedendaagse klassieke muziekliteratuur: Music for a summer evening van de Amerikaanse componist George Crumb (1929). Met citaten uit de beroemde Sonate voor twee piano’s en slagwerk van Bela Bartók gaat Crumb op zoek naar fascinerende, evocatieve klankwerelden. Ralph van Raat, een van de leading artist van de hedendaagse klassieke muziek, neemt samen met E88-pianist Wouter Bergenhuizen de uitdagende pianopartij voor zijn rekening.

* met Centre Henri Pousseur, elektronica –
samenwerking met Intro in Situ Maastricht

De creatie van dit werk maakt deel uit van het project Expanded New Music, geïnitieerd door Centre Henri Pousseur, Ensemble 88 en Klanghaus en wordt medegefinancierd in het kader van het projet People to People interreg V-A EMR met middelen van het Europees Fonds voor regionale Ontwikkeling (EFRO)(FEDER).

13 Images From The Dark Land

13 Images From The Dark Land

5 juli /  Theater Bellevue,  Leidsekade 90, Amsterdam /  15.00 uur

Dansproductie i.s.m. Project Sally (choreografie Krisztina de Châtel ) in het kader van Julidans Festival Amsterdam.

Paul Pankert & Maxime Stasyk, viool
Domenica Eyckmans, altviool
Jean-Pol Zanutel, cello

Frans Mulder

Muziek in het Bonnefanten

Serie Theater aan het Vrijthof
i.s.m. Stichting Maastrichtse Componisten
zondag 2 juni 2019, 14.30 uur

Programma

Muziek van Frans Mulder (1956-2000)

  1. Eight movements for string quartet (1991)
    Geschreven in opdracht van de Muziekschool Kleef, Duitsland
  • Lento
  • Andante
  • Allegro Moderato
  • Andante
  • Vivace
  • Andante
  • Veloce
  • Andantino

Strijkkwartet van Universiteitsorkest:
Mehrnaz Zand – viool 1
Julia Schulte-Strathaus – viool 2
Zaki Hagins  – altviool
Leon Wawer – cello

Toelichting door museumgids

2. De wereld een dansfeest (1998)
naar de roman van Arthur van Schendel
Geschreven in opdracht van Moto Carro met financiële steun van de Provincie Limburg

Ensemble 88: viool, marimba
Toelichting door museumgids

3. Four Movements (1993)
Geschreven in opdracht van de Vereniging voor Huismuziek  met steun van Fonds voor de Scheppende Toonkunst

  • Andante con expressione
  • Tranquille e intimo – Allegretto
  • Andante con expressione – Allegro con moto
  •  Allegretto poco sostenuto – Adagio espressivo – Andante meditazione e cantabile

Ensemble 88:
klarinet, violoncello, piano
Toelichting door museumgids

4. Passacaglia e Danza (1998)
Geschreven in opdracht van de Limburgse Muziekscholen; opgedragen aan Otto Georg

Ensemble 88  : piano, klarinet, violoncello

5. L’étoile de mer (1999)
Muziek bij zwijgende film van Man Ray (1928)
Geschreven in opdracht van de Provincie Limburg voor Moto Carro

Ensemble 88: sopraan, basklarinet, accordeon, marimba

Ensemble 88
Els Crommen – sopraan
Johan Naus – klarinet/basklarinet
Paul Pankert – viool
Cornelia Briese – cello
Jan van den Boomen – marimba
An Raskin – accordeon
Wouter Bergenhuizen – piano

Frans Mulder
De te jong gestorven Maastrichtse componist Frans Mulder overleed in 2000 in de bloei van zijn leven op 43-jarige leeftijd. Hij groeide op in Rotterdam en studeerde aan het Conservatorium Maastricht Theorie der muziek bij Jos Besselink, Henri Delnooz en John Slangen en compositie bij Henri Delnooz en Robert HP Platz.

In 1992 kreeg hij de Campus Nigerprijs van de Gemeente Heerlen. Het Genootschap van Nederlandse Componisten reikte hem in 1994 de ‘Bernhard van den Sigtenhorst Meyer-prijs’ uit. In 1997 won hij   in het Italiaanse Alessandria een prijs met zijn compositie Antifonia voor gitaar.
Frans Mulder was naast componist o.a. redactiemedewerker Cultuur bij Dagblad De Limburger en bestuurslid van de Stichting Limburgse Componisten.

Zijn composities getuigen van een grote gevoeligheid voor klankkleur en vorm. Hij streefde ernaar hedendaagse, maar vooral ook toegankelijke muziek te schrijven. “Muziek is pas goed als je van begin tot eind geboeid kunt blijven luisteren”. Een keuze uit zijn muziek voor kleine ensembles in diverse samenstellingen komt vandaag tot klinken op meerdere speelplekken in het Bonnefantenmuseum.

De Eight movements for string quartet zijn geschreven vanuit de mogelijkheden van een (zeer goed) amateurstrijkkwartet. De acht miniaturen zijn zeer geconcentreerd in hun muzikale thematiek. Ieder deel belicht zeer compact de mogelijkheden in contrast in snelheid, ritmiek, accentuering en klankkleur tussen de vier instrumenten.

De wereld een dansfeest is geïnspireerd op de gelijknamige roman van Arthur van Schendel. Twee dansers voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar stoten elkaar op beslissende momenten toch weer af.   In de muziek zoeken de viool en marimba elkaar op in melodie, harmonie en ritme, vullen elkaar aan, maar stoten elkaar ook weer af. De compositie heeft zeven korte, in elkaar overlopende delen. In het laatste deel worden alle voorafgaande delen samengevat.

De instrumenten in de Four Movements hebben ieder hun eigen rol in het muzikale gesprek.

De piano maakt gebruik van repeterende elementen zoals obsessieve toonladderfiguren en hamerende ritmes. De klarinet en cello spreken veelvuldig in expressieve en dynamische lange tonen en melodische lijnen. Quasi muzikaal onsamenhangende motieven klinken verdwaasd naast elkaar, maar creëren samen een spannende   atmosfeer in meerdere lagen.

In de Passacaglia e Danza bestaat het passacaglia-element uit steeds terugkerende stijgende melodieflarden en een rustige harmonische onderlaag in de piano. De cello en klarinet dialogiseren daar doorheen met elkaar in korte rustige melodielijnen. Als kort contrastgedeelte werkt een Danza in een onregelmatig ritmiek. Aan het slot komen alle muzikale ingrediënten samen in een krachtig unisono.

L’étoile de mer is een zwijgende zwart-wit film van de Amerikaanse cineast Man Ray in het Parijs van 1928. De film is gebaseerd op een surrealistisch gedicht van Robert Denclos, dat verhaalt over verschillende ontmoetingen van een man en een vrouw. De zeester en door de straat waaiende kranten zijn een symbool van wat de man van zijn tegenspeelster denkt. Een mes en een bloem   geven haar gevoelens over de affaire weer.   In de muziek krijgen de sopraan en de klarinet veelal de rol van de vrouw en de man toebedeeld. De accordeon en de marimba zorgen een klankbeeld, dat aansluit bij de wazige, door geribbeld glas gemaakte opnames. De muziek voegt in zijn eigenheid een derde dimensie toe aan het verhaal van de poëzie en het beeld.

Stichting Maastrichtse Componisten
Dit concert komt mede tot stand met medewerking van de Stichting Maastrichtse Componisten. Sinds 2009 promoot deze stichting actief het klinkend muzikale erfgoed van de stad Maastricht. De stichting doet dat door spraakmakende concerten en muziektheatervoorstellingen te produceren maar ook door samenwerkingsverbanden aan te gaan met andere culturele partners. Met concerten, website  en   social media worden steeds meer mensen in aanraking gebracht met het werk van Maastrichtse toondichters.  In 2019 viert de stichting zijn 10-jarig bestaan met o.a. het Festival   Stemmig Maastricht van 14 tot 16 juni met een zevental concerten in de Maastrichtse binnenstad.

America – Music First!
26 januari/ Voormalige Lutherse kerk, Hondstraat 14, Maastricht
6 september 2020 / IKOB, Rotenberg 12b, Eupen (B) / 20 uur

 

Paul Pankert                   Fake-Flutes (2018) voor fluit en electronics
Frederic Rzewski     The fall of the Empire (2007) voor slagwerk
Randall Woolf                 pattibox (2002) voor fluit en soundtrack
George Crumb               Black Angels (1970) voor strijkkwartet
 
Uitvoerenden:

 

Jan van den Boomen, slagwerk
Anne Davids, fluit
Paul Pankert, viool
Maxime Stasyk,  viool
Dominica Eyckmans, altviool
Jean-Pol Zanutel, cello
Gregor Pankert, geluidstechniek

 
Dit jaar wordt overal ter wereld herdacht dat de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden ten einde kwam, waar de Verenigde Staten van Amerika een beslissende rol in gespeeld hebben. In het bijzonder in Europa is het beeld dat wij van de VS hebben echter sterk vertroebeld door de actuele politieke situatie.

 

Hoogste tijd voor Ensemble88 om een concert te wijden aan Amerikaanse muziek, die in zijn gevarieerdheid, zijn inventiviteit en zijn politiek engagement niet weg te denken is uit de ontwikkeling van de muziek van de laatste decennia…

Belangrijkste werken in het programma zijn The Fall of the Empire van de Amerikaanse “politieke componist” Frederic Rzewski en de muzikale mijlpaal van de tweede helft van de 20e eeuw: George Crumb’s Black Angels, precies vijftig jaar geleden gecomponeerd.

In zijn werk The Fall of the Empire bewerkt Frederic Rzewski (* 13 april 1983 in Westfield, Massachusetts) op een voor hem kenmerkende, indringende wijze markante teksten, die met weinig woorden tot de kerk komen van actuele politieke thema’s als oorlog, machtsmisbruik en klimaatproblematiek.

Black Angels, met als ondertitel Thirteen Images from the Dark Land, is een werk voor “electric string quartet” van de Amerikaanse avant-gardecomponist George Crumb. Hij dateerde het stuk op “vrijdag 13 maart 1970 (in tempore belli)” . De Latijnse toevoeging “in tempore belli”, in tijden van oorlog, verwijst naar de Vietnamoorlog, die ten tijde van het compositieproces plaatsvond. Het gehele werk wordt beheerst door de getallen 13 en 7, die van oudsher met noodlot en voorbestemming in verband gebracht worden. Het stuk valt op door een ongewone instrumentatie, die elektrisch versterkte strijkinstrumenten, kristallen glazen en twee hangende Tamtams vereist.

Als intermezzo staat het werk pattibox van de New Yorkse componist Randall Woolf op het programma. Een stuk voor fluit en drummachine, die uitsluitend fluitgeluiden gebruikt.

Het programma begint met Paul Pankerts compositie Fake Flutes. Geïnspireerd door de actuele politieke omgang met de realiteit laat Paul Pankert in zijn stuk door het gebruik van live-elektronica de grenzen van de klankrealiteit vervagen.