ZA 21 Juni 2025 14:45 Centre Céramique, Maastricht
Programma:
Paul Pankert LAPS-LAB (2023) keyb., cl, glazen en elektronica
Sarah Wéry EROICAEROICAEROICA (2019) altfl., vc, pno, zang en stenen
Branka Popović Solitude self reflections (2005) pno
Rutger Muller EXORCISM (2018) pno, perc, vl, vc, fl, cl, elektronica
musici:
- Wouter Bergenhuizen, piano
- Anne Davids, fluit
- Paul Pankert, viool, elektronica
- Eline Hensels, cello
- Johan Naus, klarinet
- Jan van den Boomen, slagwerk
- Rutger Muller, elektronica
In 2023 vierden drie euregionale ensembles hun jubileum: KL-EX (5 jaar), LAPS (Luik, 10 jaar) en Ensemble88 (Maastricht, 35 jaar). Paul Pankert’s virtuoze compositie Lapslab voor keyboard, gestreken glazen, klarinet en live-elektronica werd gecreëerd voor hun gezamenlijke verjaardagproject. In dit stuk wordt het octaaf niet in 12 halve tonen verdeeld, maar in 10, wat vereist dat de toetsen van het keyboard opnieuw geprogrammeerd worden. Vijf glazen met verschillende toonhoogtes worden gebruikt, gecombineerd met een synthesizerklank uit de late jaren 80. Natuurlijk is er ook een microtonale verjaardagsserenade verwerkt in de klarinetpartij.
EROICAEROICAEROICA is een stuk dat in samenwerking met Trio O3 is gecreëerd. Het stelt de vraag naar heldhaftigheid in een alledaagse, intieme context, in plaats van een flamboyante of mythische betekenis. Kan heldhaftigheid een huiselijke eigenschap zijn? De compositie onderzoekt keuzes zoals het ondergaan van bepaalde therapieën, het wel of niet beëindigen van een zwangerschap, of het uitvoeren van zware, soms gewelddadige taken—gezien als heldhaftige daden. Het probeert een auditieve, dromerige reis in kaart te brengen van de initiële impuls tot een onzichtbare, niet-erkende heldendaad. Een daad stellen met extreme gevolgen, de prijs kennen, maar het toch doen—soms dagelijks, in afzondering, zonder erkenning—en alleen voor een mogelijkheid. Het stuk is bedoeld om in beweging te zijn, licht en etherisch.
Solitude self reflections voor piano is een korte reflectie op een innerlijke wereld, weergegeven in de klank van het instrument. De compositie bestaat uit vier secties, die elk een verschillende gemoedstoestand weergeven. De secties zijn gecomprimeerd om de essentie van een bepaalde sfeer te vangen. Het stuk werd geschreven in 2005 met de intentie om een specifieke nuance in de sonoriteit van de piano te verkennen en mogelijk te ontdekken, via een nieuwe vorm van virtuositeit en een combinatie van dichte dissonante harmonieën met zachte consonante akkoorden. Het reflecteert op het proces van componeren—een staat van diepe isolatie en concentratie waarin de componist een nieuwe klank zoekt en creëert en deze plaatst in een specifieke tijdsstructuur.
Tussen meditatieve gongs en overweldigende speedcore-ritmes beweegt EXORCISM, een muziek- en performancewerk dat de mogelijkheid van een exorcistisch ritueel tijdens een underground clubnacht verkent. Elektro-akoestische klanklandschappen vormen de basis voor geïmproviseerde samenwerkingen met instrumentalisten en dansers. Kan een exorcisme een universele en seculiere gemoedstoestand zijn, net als meditatie? Kunnen we deze cathartische ruimte bereiken door ons te laten overweldigen? Kunnen we onze rationele perceptie van ritme, dans en beweging negeren—en ons gewoon laten gaan? EXORCISM daagt performers uit om deze vragen te verkennen via een balans tussen controle (ritueel) en verlies van controle (intuïtie). Gongs spelen een compositorische en spirituele rol in de performance, aangezien ze een gecontroleerde stabiliteit combineren met een kosmische chaos (hoorbaar in de steeds veranderende boventonen). Ritmisch gezien werd EXORCISM geïnspireerd door de overweldigend snelle (300 BPM+) ritmes van speedcore-muziek (denk aan DJ Mutante, Catscan, Nekrosystem, Gabba Front Berlin, Gridbug, Bart Hard en de glitch-breakcore van Xanopticon). Om door deze ritmes betoverd te worden op de dansvloer, is het waarschijnlijk het beste om controle los te laten—mentaal en fysiek.